Η κ. ΡΕΠΟΥΣΗ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ… ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ

 Στις 15 Μαρτίου 1921, λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο πριν από το μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Soghomon Tehlirianύστερα από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η

κατάλληλη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιο του. Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία, της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός Εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ο Talat Pascha . Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του.

Κολοκοτρώνιδες και Νενέκοι…, ποιος θα κερδίσει;

Στ’ άρματα, στ’ άρματα του λόγου, της μνήμης και του θάρρους, στ' άρματα, στ’ άρματα  για την Ελλάδα ρε γαμότο!

Σήμερα είδα τον ρημαγμένο τόπο μου ζωσμένο στα κάγκελα του πολιτικού θράσους και της ένδειας, σήμερα είδα θηρία μέσα στα κάγκελα να ξεσκίζουν με παγωμένο βλέμμα τον παρελαύνων ανθό της πατρίδας μου, σαν άλλοι θλιβερά λεροί Μινώταυροι. Σήμερα ένιωσα οργή και άκουσα τριγμούς οστών να αναβλύζουν από τους ιερούς τάφους των κακοποιημένων ηρώων, του φωτεινού ’21.

Σήμερα, καθώς προσπαθούσα να αρπάξω μια σανίδα ελπίδας, μέσα στην αγριεμένη θάλασσα των φριχτών κυμάτων του θυμού, της αγανάκτησης, της θλίψης και της ντροπής, βρέθηκα ευλογημένος με δύο σανίδες «σωτηρίας», εκείνη της ελπίδας του Ελύτη και κείνη του αγώνα του Γέρου του Μωρία.

Κι οι δύο μέσα απ’ τα κόκαλα βγαλμένες των Ελλήνων τα Ιερά!

Η πρώτη, είναι εκείνη η ομιλία του Ελύτη προς τους Έλληνες μετανάστες στη Στοκχόλμη τον Νοέμβριο του1979, μετά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας για το έργο του.

Η άλλη είναι εκείνη ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα (7/10/1838) προς τους νέους του Α' Γυμνασίου Αθηνών.

Είναι ίσως διαβασμένα από πολλούς, όμως είναι σημαντικό να τα διαβάζουμε κάθε φορά που κλονίζεται το φρόνιμα, και λυγίζει το θάρρος κι ελπίδα.

Να η πρώτη σανίδα λοιπόν αυτή της ελπίδας:

Στο θλιβερό, αντιηρωικό και ωχρό έτος του 2012

Σ' αυτό το θλιβερό αντιηρωικό και ωχρό έτος του 2012, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μπορούσε να ακουστεί από το φωτεινό παρελθόν και η άποψη των ¨τρομοκρατών" της παλιγγενεσίας του 1821, για το ζοφερό σκοτεινό παρόν όλων αυτών που κόπτονται για την καθαρότητα της απόδοσης τιμών στους προδομένους ήρωες του 1821.

Θα ήθελα να ακούσω από τα ματωμένα χείλη των μακελεμένων ηρώων του παρελθόντος, αν αποδέχονται τις τιμές των κίναιδων του παρόντος. 

Αυτών των θλιβερών, που τολμούν να δείχνουν τον πλαδαρό κώλο τους στον Άγνωστο Στρατιώτη, ο οποίος παρόλο που είναι θλιμμένος και ντροπιασμένος με τα όσα αντικρίζουν τα μαρμάρινα μάτια του, είναι και εν τιμής, αναγκασμένος να φρουρεί τον κατειλημμένο ναό της Δημοκρατίας.
Αυτό το σύγχρονο άνδρο της ανομίας και της παραβατικότητας..., τον "ναό" των αγοραίων αγορών.

Αύριο, ημέρα τιμής, αξιοπρέπειας, θυσίας και θάρρους, τα Όργκ της συναλλαγής τα Γκόλουμ της προδοσίας και της λαϊκής κακοποίησης, αποφάσισαν να κλειδώσουν την Δημοκρατία στα κάγκελα, προκειμένου να πραγματοποιηθεί απρόσκοπτα ο δημόσιος αυνανισμός των επισήμων της διαφθοράς και της συναλλαγής. Μια Δημοκρατία δακρυσμένη, φρουρούμενη από ελληνάκους, τέκνα ντροπής και λήθης!
Ο Τρομοκράτης Μακρυγιάννης είπε:

"...Τὸ Ἔθνος ἀφανίστη ὅλως διόλου καὶ ἡ θρησκεία ἐκκλησία εἰς τὴν πρωτεύουσα δὲν εἶναι καὶ μᾶς γελᾶνε ὅλος ὁ κόσμος. ... Ὅ,τι τοῦ λὲς ἡ θρησκεία δὲν εἶναι τίποτας! Ἀλλοίμονο ῾σ ἐκείνους ὁποῦ χύσανε τὸ αἷμα τους καὶ θυσιάσανε τὸ δικόν τους νὰ ἰδοῦνε τὴν πατρίδα τους νὰ εἶναι τὸ γέλασμα ὅλου τοῦ κόσμου καὶ νὰ καταφρονιῶνται τ᾿ ἀθῷα αἵματα ὁποῦ χύθηκαν!
Ὅταν μοῦ πειράζουν τὴν πατρίδα μου καὶ θρησκεία μου, θὰ μιλήσω, θὰ ῾νεργήσω κι᾿ ὅ,τι θέλουν ἂς μοῦ κάμουν...", κι αυτός ακραίος του ΣΥΡΙΖΑ, άλλος ένας που δεν σέβεται κύριε Χρυσοχοίδη την εθνική επέτειο!

Δεν περιορίζεται γελοία υποκείμενα ο λαός με τα αστυνομικά μέτρα που παίρνετε! Εσείς δειλοί, βλάσφημοι βλάκες αυτό-φυλακίζεστε, για να γλυτώσετε από την οργή του δίκαια θυμωμένου και εξαπατημένου λαού!

Μάταια όμως αντιστέκεστε, τα περιθώρια στενεύουν, όπως σφίγγει και η θηλιά γύρω από τον ¨τρυφερό" λερό, λαιμό σας!